Literatura polska - perły dziedzictwa i tożsamości

Polska literatura funeralna (żałobna), czyli „Śpieszmy się kochać ...

Polska literatura funeralna (żałobna), czyli „Śpieszmy się kochać ludzi…”

Literatura funeralna to teksty literackie, które poruszają problematykę śmierci. Takie utwory mogą się wydawać ciężkie, przygnębiające, ale często oferują refleksję, głębokie zrozumienie ludzkiej egzystencji, a niekiedy pocieszenie. Pisarze i poeci stworzyli literaturę funeralną, by lepiej radzić sobie z odchodzeniem bliskich oraz przemijaniem własnego życia.

Recenzja: „Siedem dalekich rejsów” Leopold Tyrmand

Malownicze miasteczko portowe, ona i on, zaginione dzieło sztuki, powojenna atmosfera. Wartka akcja, błyskotliwe dialogi, barwne postacie, miłość oraz przygoda. Czego chcieć więcej? „Siedem dalekich rejsów” to wspaniale napisana powieść. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników prozy Leopolda Tyrmanda (i nie tylko)!

Jan Sztaudynger: fraszki, lalki i poezja

Jan Izydor Sztaudynger (1904 – 1970): polski poeta, fraszkopisarz, satyryk, teoretyk lalkarstwa, tłumacz. „Czasem nieprzyzwoity, czasem liryczny”: jak napisano o nim w jednym z artykułów. Był słynnym fraszkopisarzem, ale też filozofem codzienności. W kilku prostych słowach potrafił uchwycić esencję życia. Umiał znaleźć piękno w codzienności, radość w rutynie, pokazać

Recenzja: „Miesiąc nektarowy” Bolesław Prus

Bolesław Prus – powieściopisarz, nowelista, dziennikarz i felietonista. Znamy go z takich dzieł jak „Lalka”, „Faraon” i „Kamizelka”. Podobno był człowiekiem skrytym oraz zamkniętym w sobie. Kiedy się ożenił, przez pewien czas pozostawał nieco oszołomiony ślubem i pierwszymi tygodniami małżeństwa. Śladów tego można szukać w pełnym humoru opowiadaniu „Miesiąc nektarowy”.

Recenzja: „Między ustami a brzegiem pucharu” Maria Rodziewiczówna

„Między ustami a brzegiem pucharu wiele jeszcze zdarzyć się może”. Hrabia Wentzel to młody arystokrata z Prus. Hulaka bez zasad. Ma wszystko, czego można pragnąć! Zdrowie, urodę, ogromny majątek, powodzenie u kobiet, przyjaciół. Rozkapryszony, próżny, niestały. Kosmopolita, bawidamek, dandys. Pewnego dnia poznaje tajemniczą kobietę, która odmienia jego życie…

Wiosenne haiku Anatola Sterna, czyli pierwsze „hay-kay” po polsku

Anatol Stern (1899 – 1968) był poetą, prozaikiem, krytykiem filmowym i literackim, scenarzystą oraz tłumaczem. To współtwórca polskiego futuryzmu. Skandalista. Buntownik. Kinoman. W tomiku „Futuryzje” (1919) wydał utwory inspirowane liryką i estetyką Dalekiego Wschodu. Oczywiście: zrobił to po swojemu. Jego wiersze łączą wschodnie i zachodnie tradycje. 17 kwietnia, w Międzynarodowy

Papusza – pierwsza romska poetka

Papusza znaczy lalka. Bronisława Wajs (1908 – 1987) to najsławniejsza poetka romska. Niektórzy znają jej historię oraz twórczość. Papusza była wyjątkową poetką o wielkim talencie, kobietą wrażliwą i osobą o tragicznym życiorysie. Międzynarodowy Dzień Romów (8 kwietnia) to dobra okazja, by przypomnieć jej biografię oraz twórczość. Życie tej niezwykłej literatki obrosło

Ernest Bryll: poeta na Wielkanoc

Ernest Bryll (1935 – 2024) – pisarz, poeta, autor tekstów piosenek, dziennikarz, tłumacz, krytyk filmowy, dyplomata. Znawca polskiej kultury i tradycji. Człowiek wielowymiarowy. Autor słynnych piosenek, takich jak m.in. „Psalm stojących w kolejce”, „Miłości mojej mówię do widzenia” czy „Peggy Brown”. Twórca poetyckiego dramatu „Wieczernik”. Wielkie serce, wielki umysł.