Hiacynt: ciekawostki i cytaty z poezji

Efektowne kwiatostany w różnych kolorach, intensywny i piękny zapach, a także intrygująca symbolika. Hiacynt to jeden z ciekawszych wiosennych kwiatów oraz popularna roślina ogrodowa. Skąd wzięła się jego nazwa? Co symbolizuje kwiat? I w czyich wierszach pojawia się ta roślina? Jeśli jesteście ciekawi, zachęcam do lektury poniższego tekstu.

Hiacynt to jeden z najbardziej romantycznych kwiatów. Owiany mityczną legendą, mający symboliczne imię, wykorzystywany w magii miłosnej… Pochodzi z Azji, a w Europie zdobył popularność w XVII wieku. Wtedy miłośnicy tego pięknego kwiatu byli w stanie za jego cebulki zapłacić prawdziwy majątek!

„Jak hiacynt, który w górach depczą pasterze,/ a jego kwiat purpurowy krwawi”. Safona

Pixabay

„Koneser uroków życia/ schlebia otoczeniu zapachem/ kwiat zwany hiacyntem,/ co wygląda złotego słońca…”. Aleksandra Baltissen, „Hiacynt”

Hiacynt: uprawa i pielęgnacja

Hiacynt to rodzaj rośliny z rodziny szparagowatych. Może być uprawiany w domu, ogrodzie, na tarasie lub balkonie. Wnosi do prywatnej przestrzeni kolor oraz piękny, intensywny, ciężki i mocny zapach. Kwiaty lubią lekką, żyzną ziemię. Cenią stanowiska nasłonecznione lub lekko zacienione, osłonięte od wiatru. Hiacynty są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego zimą warto okrywać cebule. Podczas suchej, gorącej wiosny należy dodatkowo nawadniać roślinę.

Typowym gatunkiem kwiatu jest hiacynt wschodni, który występuje na obszarze od Turcji po Palestynę. Gatunek ten jest popularną rośliną ogrodową. Cieszy oczy efektownymi kwiatostanami, które rozwijają się w kwietniu i maju. Kwiaty utrzymują się około 2 tygodni. Z kolei doniczkowemu, domowemu hiacyntowi po przekwitnięciu należy odciąć kwiatostan i poczekać aż roślinie zaschną liście. Wtedy cebulkę można przesadzić do ogrodu. Zakwitnie kolejnej wiosny. Może być uprawiany w tym samym miejscu 3-4 lata, ale zalecane jest wykopywanie hiacyntów na początku lata i sadzenie ich jesienią w nieco innym punkcie, by uchronić je przed bakteriami oraz grzybami.

Pixabay

„Kiedy przechodzisz koło hiacyntów/ nie powinieneś kłamać/ chyba także zabijać/ i odwiedzać obcych krajów”. Ivan Wernisch, „Hiacynty”

Hyacinthus: nazwa kwiatu

Nazwa kwiatu pochodzi z mitologii greckiej. Roślina otrzymała imię Hiacynta, królewicza spartańskiego, który cieszył się względami Apollina i Zefira. Zabiła go zazdrość odrzuconego kochanka. Z krwi młodzieńca wyrósł kwiat dziś zwany hiacyntem. Historia tę wspomina Owidiusz w „Przemianach”. Temat ten pojawia się także w sztukach plastycznych, m.in. obrazach A. Carracciego, Domenichina i G.B. Tiepolo.

Według klasycznej interpretacji mitu jest to metafora śmierci i opowieść o odradzaniu się natury. Hiacynt był bóstwem opiekuńczym jednego z głównych festiwali Spartan, Hyakinthia. Zabawa odbywała się każdego lata i trwała trzy dni.  Roślina nazywana jest w związku z mitem “kwiatem pamięci”, ale również „deszczowym kwiatem”, bo w swojej ojczyźnie zakwita w porze deszczowej. W tym rozumieniu także uosabia wskrzeszenie natury:  zmartwychwstanie na wiosnę.

Pixabay

„nie będziemy obchodzić rajskich ogrodów/ ani zaglądać przez szpary/ jak kwitnie georginia i hiacynt/ my – położymy się na ziemi/ przed bramą czarciego pałacu”. Halina Poświatowska, „Wieczny finał”

Deszczowy kwiat: symbolika i znaczenie

Hiacynt oznacza hojność, szczerość i zazdrość, a także mądrość, doświadczenie życiowe oraz miłość. Podobno to kwiat, który zbliża do siebie kochanków. Może być częścią bukietu dla osoby, która jest nam bliska. Biały hiacynt to dyskretny urok, różowy – gra. Purpurowy jest symbolem królewskości, czerwony oznacza pasję, romans i uczucie. Fioletowy – przebaczenie.

Dawniej hiacynty były wykorzystywane w magii miłosnej. Wchodziły w skład mieszanek z suszonymi ziołami. Pojawiały się też na weselach. Panny młode wplatały hiacynty we włosy, kwiat dodawano też do bukietów ślubnych. Podobno to także dobry amulet dla twórczych ludzi. Kwiat chroni artystów, pisarzy, poetów. Rzekomo uwalnia kreatywność, chroni przed złymi życzeniami.

Pixabay

„Hia­cyn­ty ćmią dusz­nym za­pa­chem;/ po za­cho­dzie czer­wo­na­we słoń­ce/ pada smu­gą – krwa­wo­zło­tyrn ła­chem/ i za­pla­ta pu­stych my­śli koń­ce…”. Krzysztof Kamil Baczyński, „Nokturn”

Więcej roślinnych ciekawostek w dziale Zielnik. Zapraszam także do lektury tekstu: “Pierwiosnek: ciekawostki o roślinie i cytaty z literatury”.

autor: Urocznica, źródła: wikipedia.org, encyklopedia.pwn.pl, abcflorysty.pl, magia.onet.pl, lubimyczytac.pl, poezja.org/ zdjęcia: Pixabay