Cytaty o mgle – nieprzejrzystość, mętność i opary złotych myśli

Mgła… Tajemnicza, nieuchwytna, zagadkowa. To zjawisko atmosferyczne od wieków fascynuje ludzi. Zmienia krajobraz, budzi niepewność, bywa niebezpieczna. Mgła to krople wody lub kryształy lodu, które są zawieszone w powietrzu i powodują ograniczenie widoczności. Oto cytaty o mgle, które ciekawie oddają jej nieuchwytny charakter.

Mgła powstaje wskutek kondensacji pary wodnej zawartej w atmosferze. To jednak coś więcej niż zjawisko przyrodnicze. Bywa symbolem tajemnicy i niepewności. Czasami jest metaforą przemijania. Niekiedy staje się źródłem inspiracji.

Pexels

Magia mgły w słowach – najpiękniejsze sentencje

Mgła może występować zarówno przy temperaturze dodatniej, jak i ujemnej. Istnieją różne rodzaje mgieł. Także w kulturze, sztuce oraz literaturze. Warto przyjrzeć się jej w słowie pisanym. Nam z pewnością mgła może kojarzyć się z piękną polską poezją.

„Melodia mgieł nocnych” to słynny wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Tytuł „Mgła” nosi też poruszający utwór Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Edward Stachura napisał z kolei ciekawy tekst „Dookoła mgła”. Inny wiersz, który przychodzi na myśl to „Mgły jesienne”, utwór napisał Wacław Rolicz-Lieder. To tylko kilka przykładów. Mgła nas fascynuje, przeraża i inspiruje. Dobrze oddają to znane złote myśli…

Pexels

Cytaty o mgle – literatura, tajemnica, inspiracja

Mgła wiąże się z różnymi symbolami, znaczeniami. To więcej niż zjawisko atmosferyczne. Jakie kryje w sobie tajemnice? Warto się jej przyjrzeć uważniej. Pomóc w tym mogą różne cytaty o mgle.

• „Mgła podnosiła się i rozpraszała, w lesie powstawał z niej biały pułap podtrzymywany przez czarne słupy drzew – wyniosły, uroczysty krajobraz stworzony dla ciszy”. Tove Jansson, „Dolina Muminków w listopadzie”
• „Mgła sprawia, że znajome wydaje się obce”. Stephen King, „Czarny Dom”
• „Lubię mgłę od morza,/ Bo w białym powietrzu jest zacisznie,/ Jakbyś otwierała furtkę do ogrodu jałowców i bzów,/ Jakby Twoją sukienkę niczym bramę raju otwierał wiatr,/ Jakby zagrała muszla pod opuszkami słońca”. Zbigniew Chojnowski, „Domostwo”
• „Ma się takie wrażenie jakby się było jedynym człowiekiem na świecie. To dlatego, że we mgle nic nie widać”. Agatha Christie, „Śledztwo na cztery ręce”
• „Mgły snują się w powietrzu drżące i niepewne,/ zda się, jakby dzwonienie szumu kołysały/ i niosły je do jodeł i limb między skały – -/ płyną – – znikły w rozłomach, lotne i rozwiewne”. Kazimierz Przerwa Tetmajer „Mgły nocne”
• „Deszcze Nowego Jorku. Nieprzerwane, wymiatające wszystko. A w szarej mgle wznoszą się białawe drapacze chmur, niczym ogromne grobowce w tym mieście zamieszkałym przez umarłych. (…) Okropne uczucie osamotnienia. Nawet gdybym przycisnął do piersi wszystkich ludzi na świecie, nie obroniłoby mnie to przed niczym”. Albert Camus, „Dzienniki z podróży”
• „Była promieniem słońca, przecinającym zimną, szarą mgłę”. Jayne Ann Krentz, „Droga nad rzeką”
• „Mgły ścierają skały do zaniku, potem je wskrzeszają,/ Unosząc się bez nadziei jak westchnienia./ Przechadzam się pośród nich, wpychają mi do ust watę./ Gdy uwalniam się od nich, mam na ciele perły łez”. Sylvia Plath, „Wiersze wybrane”
• „Popatrz na mgłę, ileż cudów ukrywa mgła!/ Chcesz do nich dojść, lecz niewiele masz szans,/ mgła cię pochłonie, ale wiedz – kiedy przegrasz z nią, zęby zaciśnij i idź jeszcze raz!”. Władimir Wysocki, „Mgła”
• „Miasto pochłaniała wilgoć i wszechobecna wieczna mgła. Zjadała światła, trawiła barwy i tłumiła dźwięki. Sprawiała, że nic nie wyglądało tak, jak powinno. Zasłaniała prawdę i stwarzała pozory. Tego, że coś jest dalej niż myślimy. Tego, że czegoś nie ma tam, gdzie jest. I tego, że coś mogło być nierealne, mimo że istniało”. Aleksandra Świderska, „Mgła”
• „Mgła jest mętną wodą, poruszają się w niej różne siły, które mącą umysł człowiekowi i zwierzęciu”. Olga Tokarczuk, „Księgi Jakubowe”
• „Mgła za oknem, kłębi się wata szklana,/ Snuje się, kolory światu zabiera,/ Wzrok w niej grzęźnie, cofa się pokonany,/ Granicę między  światami zaciera…”. Jolanta Maria Dzienis, „Mgła”
• „Mgła – za mgłą księżyc/ a ja wszedłem w kałużę/ zwodne są drogi”. Issa

Pexels

Mgła w literaturze, przyrodzie, symbolice, kulturze…

Mgła to tajemnicze, nieprzejrzyste, a niekiedy wręcz mistyczne zjawisko. Bywa tłem dla wielu niezwykłych historii. Symbolizuje niepewność, niejasność. Bywa metaforą zagubienia, błądzenia, dezorientacji. Znajdziemy ją w literaturze, sztuce, kulturze, symbolice, a nawet przysłowiach. Mówimy przecież „jak dziecko we mgle”  lub „mgła zasnuła komuś oczy”. To coś więcej niż zjawisko w przyrodzie. Przytoczone cytaty o mgle to pokazują. To zjawisko atmosferyczne ma różne znaczenia i budzi wielorakie skojarzenia. Czy mgła Was fascynuje, inspiruje czy przeraża?

autor: Urocznica, zdjęcia: Pexels

Cytaty o jesieni – piękne i nostalgiczne złote myśli