Recenzja: „Miesiąc nektarowy” Bolesław Prus

Bolesław Prus (1847–1912) – powieściopisarz, nowelista, dziennikarz i felietonista. Znamy go z takich dzieł jak „Lalka”, „Faraon”, „Placówka”, „Kamizelka”, „Katarynka” czy „Emancypantki”. Podobno był człowiekiem skrytym oraz zamkniętym w sobie. Kiedy się ożenił, przez pewien czas pozostawał nieco oszołomiony ślubem i pierwszymi tygodniami małżeństwa. Śladów tego można szukać w pełnym humoru opowiadaniu „Miesiąc nektarowy”.

Żona pisarza, Oktawia, była powierniczką jego wszystkich sekretów, pierwszym recenzentem i doradczynią. Podobno portret kobiety także można znaleźć w opowieści pod tytułem „Miesiąc nektarowy”. O czym jest ta historia?

Wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia

Filip dostaje awans i postawia się ożenić. Niestety jest chorobliwie nieśmiały. Od dawna wzdycha do ukochanej Zofii, jednak nie potrafi szczerze wyznać jej uczuć. W końcu się oświadcza i zostaje przyjęty. Tu nie następuje jednak happy end. Filip ma bliskiego przyjaciela, oryginała i starego kawalera, który udziela mu licznych porad w kwestiach damsko-męskich. Niekoniecznie dobrych… Wśród przeróżnych wypadków i wpadek Filip oraz Zofia zaczynają wieść wspólne życie. Czy w końcu czeka ich szczęśliwy finał?

Prawdziwa komedia omyłek

Przy tej komedii omyłek można naprawdę spędzić miło czas. Opowieść bawi i uczy. Dostarcza lekkiej rozrywki. „Miesiąc nektarowy” pozwala przenieść się w przeszłość, przyjrzeć dawnym konwenansom w relacjach damsko-męskich oraz rodzącemu się uczuciu. I nie tylko! To krótki utwór, dobrze napisany. Przyjemny, zabawny, życiowy. Można w nim znaleźć cechy romantyczne oraz pozytywistyczne. To opowieść w starym, dobrym stylu. I o to właśnie chodzi!

Właściwie Aleksander Głowacki

Bolesław Prus (właśc. Aleksander Głowacki) był jednym z najlepszych polskich pisarzy, prozaików i nowelistów okresu pozytywizmu. Umiejętnie opisywał społeczeństwo polskie XIX wieku. I tu mamy ciekawe portrety ludzkie, sprawy obyczajowe, normy społeczne, a przy okazji dawkę humoru! Autor tekstu był świetnym obserwatorem, miał bystry umysł. Prus tworzył postaci złożone, takie, które miały swoje wady, sprzeczności i słabości. Być może dlatego tak cenimy jego twórczość.

Skryty, tajemniczy, wiele w życiu przeszedł. Niechętnie się odsłaniał. Tak powiedział o nim kiedyś Tadeusz Boy-Żeleński: „Prus poczciwy, Prus gołębiego serca, Prus społecznik, Prus dickensowski – oto obraz pisarza najczęściej przekazywany jakby w utrwalonej kliszy. Może i był tym wszystkim, ale to pewna, że to nie jest cały Prus”. Można jednak spróbować go poznać, choćby przez dzieła pisarza, bo w swoich tekstach pozostawił wiele śladów życiowych doświadczeń.

Humorysta w wielkim stylu

Niektórzy literaturoznawcy mówią, że pisanie miało dla Prusa ogromną wartość terapeutyczną. Kojarzymy go zazwyczaj z poważnymi lekturami, ale tworzył także teksty żartobliwe (ślady tego są np. w „Lalce”). Lubił dobry dowcip, chętnie przytaczał zabawne anegdoty, ośmieszał ludzkie przywary i pozwalał sobie na satyryczny ton. A tutaj można znaleźć komizm sytuacyjny, słowny oraz postaci!

„Miesiąc nektarowy” Prusa potrafi rozbawić. Autor był humorystą w wielkim stylu. Pisał z klasą, pomysłem, fantazją. Sięgał po dowcip, ironię, karykaturę, groteskę… Tu można znaleźć tego przykłady. To idealna historia dla miłośników klasyki literatury polskiej oraz komedii romantycznych. Utwór jest nawet dostępny w sieci, zarówno w wersji tekstowej, jak i audiobooka. Szczerze polecam! Zainteresowani?

Tytuł: „Miesiąc nektarowy”

Autor: Bolesław Prus

Lektor: Zuzanna Lipiec

Wydawnictwo: Fundacja Wolne Dźwięki

Rok wydania: 2022

*audiobook, Storytel, subskrypcja

autor: Urocznica, zdjęcia: Pexels, mat. pras. wyd.

Recenzja: „Między ustami a brzegiem pucharu” Maria Rodziewiczówna