Awanturnik, podróżnik, literat. Synonim uwodziciela. „Pamiętniki” to dzieło jego życia. Giacomo Casanova (znany również jako kawaler de Seingalt) był jedną z najbarwniejszych postaci swoich czasów. Ten oświeceniowy mężczyzna znany jest jako słynny pożeracz serc niewieścich, ale to tylko jedna z wielu jego twarzy! Casanova był przede wszystkim dzieckiem swojej epoki i niespokojnym duchem. Poliglotą, filozofem, pisarzem, przemysłowcem, karciarzem, dyplomatą, masonem, szpiegiem… Dlaczego warto sięgnąć po jego wspomnienia? Zapraszam na recenzję!
„Pamiętniki” barwnie opisują przygody Casanovy w osiemnastowiecznej Europie. To lektura ciekawa z wielu względów. Kawał dobrze napisanej literatury, dokument historyczny i autobiograficzny portret bawidamka. Co jeszcze?
Kostium zaprojektowany przez George’a Barbiera dla sztuki Maurice’a Rostand’a La Vie amoureuse de Casanova, Wikipedia
Uwodziciel czy dziejopisarz
Obecnie pamięta się Casanovę bardziej jako uosobienie uwodziciela niż postać historyczną. Ten człowiek doczekał się jednak nawet swoich własnych badaczy. To casanoviści. Ukazało się wiele artykułów naukowych i książek biograficznych mu poświęconych. Jego postać jest też od wieków inspirującym tematem dla pisarzy, muzyków, ludzi teatru czy filmu.
Pełne wzlotów i upadków życie Casanovy obfitowało w przygody, podróże oraz miłosne podboje. Zwiedził prawie całą Europę. Poznał najsłynniejszych ludzi swojej epoki! Madame de Pompadour, Rousseau, Wolter, Fryderyk Wielki, Alessandro di Cagliostro, Benjamin Franklin, Mozart – to zaledwie garść nazwisk.
Casanova to też postać niejednoznaczna i kontrowersyjna. Miał niespożyty temperament. Był skory do miłości, jak też nienawiści. Gwałtowny. Przebiegły. Egoistyczny. Kierowały nim różne namiętności. Niektóre prowadziły go do zguby… i wątpliwych moralnie czynów. Niewątpliwie, kawaler de Seingalt miał swoje za uszami! To był człowiek o niezliczonych obliczach.
Jednocześnie badacze podkreślają np. że podobno z wieloma swoimi kochankami pozostawał w trwałych i wartościowych związkach. Co więcej: niektórym znalazł też dobrych mężów. Był również jednym z pionierów używania prezerwatyw jako środka antykoncepcyjnego i chroniącego przed chorobami wenerycznymi. Co również ciekawe – był znawcą ksiąg, historii oraz bibliotekarzem. Interesował się różnymi dziedzinami sztuki oraz nauki. Prócz twarzy gorszyciela, lubieżnika i bałamutnika, miał też inne oblicze! Jego ostatnie słowa brzmiały podobno „żyłem jako filozof, a umieram jako chrześcijanin”.
Nie każdy również wie, że przez pewien czas kawaler de Seingalt przebywał w Polsce. Przyjmowano go na dworach wielkich tego świata, w tym u naszego Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego pojedynek z polskim magnatem i przyjacielem króla był sensacją towarzyską. To jedno z wydarzeń (opisane w „Pamiętnikach”), jakie pokrzyżowały plany Casanovy, który był oczarowany naszym władcą i chciał znajdować się w bliskim otoczeniu monarchy. Na zamówienie pisał nawet o sprawach polskich! Co więcej, jego teksty i pozytywna postawa wobec naszego kraju są czasem przypominane przez historyków… To tylko garść powodów, które przemawiają za lekturą „Pamiętników”. Czas na kolejne.
Domniemany portret Giacomo Casanovy, 1774 r., Wikipedia
Prawda czy fikcja
Wenecki awanturnik i libertyn miał dar opowiadania. Nie brakowało mu fantazji. Był to też spostrzegawczy obserwator. „Pamiętniki” to obraz zwyczajów, ludzi, relacji i idei. Barwna galeria postaci. Portret tamtych czasów. Można tu też oczywiście znaleźć pikantne sceny. To przede wszystkim opowieść o człowieku, który namiętnie kochał życie i garściami czerpał z różnych jego rozkoszy.
Lektura wspomnień Casanovy to ciekawe doświadczenie literackie. Prawda jest tu pomieszana z fikcją. Dużo się dzieje. W XVIII w. kawaler de Seingalt oczarował Europę. Do współczesnego czytelnika także może przemówić. „Pamiętniki” są napisane żywym, barwnym językiem. Te literackie wspomnienia czyta się szybko i z zainteresowaniem.
Nie jest to pełny obraz postaci. Historię swojego życia Casanova spisywał przez wiele lat, a po wydaniu jego wspomnienia zajęły kilkanaście tomów. W Polsce wspominki te doczekały się tylko częściowych przekładów. Także najświeższe wydanie „Pamiętników” jest niepełnym obrazem pisemnym tego zawadiaki i lowelasa. To jednak ciekawe, starannie wybrane fragmenty. Co miało miejsce rzeczywiście, a co jest wytworem fantazji Casanovy? Tego odbiorca po lekturze nie może być pewien… Może dlatego czytanie wspomnień osiemnastowiecznego awanturnika jest tak intrygującym doświadczeniem. Dlaczego jeszcze warto rozważyć lekturę wspomnień słynnego uwodziciela?
plakat filmowy, Casanova, reż. Lasse Hallström, 2005 r.
Książka czy film
„Pamiętniki” zyskały wiele wydań. Wspomnienia Casanovy są też dostępne do przeczytania w sieci (np. w „Wikiźródłach”). Jeśli ktoś nie ma ochoty na lekturę – może sięgnąć po film. To też rozwiązanie. Do historii weneckiego uwodziciela nawiązywało wielu znanych reżyserów! Film o nim może być więc zarówno dobrym zamiennikiem, jak i ciekawym uzupełnieniem.
Kawaler de Seingalt do tej pory zainteresował wielu filmowców. Obrazy o nim nakręcili m.in. Federico Fellini w 1976 r., Simon Langton w 1987 r., Edouard Niermans w 1992 r. czy Lasse Hallström w 2005 r. Ta ostatnia produkcja to film kostiumowo-przygodowy i bliski komedii romantycznej. Luźno inspirowany życiorysem Casanovy. Zagrali w nim m.in. Heath Ledger, Sienna Miller i Jeremy Irons. Film jest przyjemny, lekki. To historia opowiedziana z humorem i dobrym zakończeniem. Jeśli nie mieliście okazji go jeszcze oglądać – nie zaszkodzi to nadrobić.
„Pamiętniki” to lektura ciekawa z wielu względów, ale oczywiście nie obowiązkowa. Z największym zainteresowaniem przeczytają ją zapewne miłośnicy literatury dawnej oraz historii. Miałam okazję poznać wspomnienia słynnego wenecjanina w pięknym wydaniu od Zysk i S-ka. Czy to książka dla Was? Przekonajcie się sami! Ja jestem zadowolona z lektury.
Tytuł: „Pamiętniki”
Autor: Giacomo Casanova
Wydawnictwo: Zysk
Rok wydania: 2023
*współpraca reklamowa, barterowa
PS Więcej ciekawych książek znajdziecie w dziale Biblioteczka. Zapraszam zainteresowanych!
autor: Urocznica, zdjęcia: mat. prasowe, Wikipedia (zdjęcie główne: Portret uwodziciela autorstwa Francesca Casanovy)
Owszem, postać bardzo barwna , i kontrowersyjna. Na myśl nasunęły mi się z kolei pamiętniki carycy Katarzyny II. Co do wyżej wymienionych pamiętników – szczerze – nie mam zbyt wielkiej ochoty sięgać, z różnych powodów, pozdrawiam Urocznico, teraz szlifuję łacinę i grekę 🙂 .
Czytałam jej pamiętniki, m.in. ze względu na to, że urodziła się w moim mieście. Jasne, to nie jest lektura dla każdego.
Nie wiedziałam, że przebywał także w Polsce. To ciekawy wątek.
Niewątpliwie interesująca postać 😃
🙂
Zdecydowanie. 🙂
Widziałam film Felliniego bardzo dawno temu i w jego interpretacji była to postać dość tragiczna. Pamiętniki są na pewno ciekawy spojrzeniem na XVIII-wieczną Europę, wątek polski wydał mi się interesujący. 🙂
Patrząc na jego koniec, to faktycznie była tragiczne postać.
Nie wiedziałam, że Casanova był również w Polsce.
Postać jak najbardziej barwna i kontrowersyjna, chociaż wyparłam je przez innych osobników; Don Juana i Alvaro 😉
Pozdrawiam
🙂
Niezbyt ciekawi mnie ta postać.
🙂
Wcześniej myślałam o nim stereotypowo. Pokazałaś mi jednak inne oblicze i chętnie zagłębię się w książkę.
Koniecznie, warto poznać bliżej tę postać. 🙂
super recenzja, zachęciłaś mnie do bliższego poznania tej postaci!
Cieszę się. 🙂
Ps. Zbytnio mi się kojarzy z markizem de Sade 😉 . Pozdrowienia 🙂 .
😉
Bardzo chętnie przeczytałabym tę książkę. Zdecydowanie wolę książki od filmów. Intrygująca postać trzeba przyznać.
Uściski
Bardzo ciekawa postać z kart historii. 🙂
Bardzo ciekawa i niejednoznaczna postać 🙂 nie wiedziałam, że przebywał w Polsce, to dla mnie niespodzianka 🙂
O tak, to interesujący wątek.
Ale mnie zaciekawiła ta książka! Chętnie przeczytam 🙂
Polecam! 🙂