Ta książka towarzyszyła mi w drodze. Podróżuję z książkami, za nimi, ich śladami i tropami. Tym razem zabrałam ze sobą zbiór wierszy Wisławy Szymborskiej. Wróciłam do tej twórczości po latach. „Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze” to książka z rodzinnej biblioteczki, z dedykacją i zasuszonymi płatkami kwiatów między stronami. Czytanie jej było podróżą nostalgiczno-literacką. A zaglądanie do niej podczas wojaży w okolicach miejsca urodzenia poetki… miało dodatkowy smaczek. Wróciłam właśnie z niedługiego wypadu do sąsiedniego regionu, czyli Wielkopolski. Jednym z ważniejszych miejsc tej wycieczki był Kórnik. To tu urodziła się noblistka Wisława Szymborska!

Dom słynnej poetki znajduje się na Prowencie. W pobliżu budynku, nad brzegiem jeziora, przebiega promenada jej imienia, przy której znajduje się pomnik-ławeczka poświęcony literatce. To miasto zresztą całkowicie mnie zauroczyło. Mnóstwo zieleni, literacki klimat i ciekawa architektura. Pałac, arboretum oraz poezja… To jest to! A teraz zapraszam na kilka słów o tomiku noblistki.

Dom urodzin Wisławy Szymborskiej i Ławeczka Wisławy Szymborskiej w Kórniku, archiwum prywatne, czerwiec 2022

„Nic dwa razy”, „Miłość szczęśliwa”, „Kot w pustym mieszkaniu”, „Niektórzy lubię poezję”, „Do serce w niedzielę”, „Koniec i początek”, „Obmyślam świat”, „Wyjście z kina”, „Jarmark cudów”, „Radość pisania”, „Pochwała snów”, „Nagrobek” i „Widok z ziarnkiem piasku”: to tylko parę najpopularniejszych utworów Szymborskiej.

„Wolę brać pod uwagę nawet tę możliwość,/ że byt ma swoją rację”. „Możliwość”

Opublikowała około 350 wierszy. Jej dzieła zostały przetłumaczone na 42 języki. Urodziła się w Kórniku w 1923 r., zmarła w Krakowie w 2012 roku. Studiowała filologię polską i socjologię, ale przerwała naukę. Zapamiętano ją jako osobę skromną, ceniącą spokój, z poczuciem humoru, kochającą zwierzęta. Miała też swoje dziwactwa, osobliwości. W 1996 r. dostała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Jezioro Kórnickie, archiwum prywatne, czerwiec 2022

„Radość pisania./ Możność utrwalania./ Zemsta ręki śmiertelnej”. „Radość pisania”

Czesław Miłosz, prywatnie jej przyjaciel, mówił, że w poezji przemawiała „chowając swoje prywatne sprawy dla siebie, poruszając się w pewnej od nas odległości, ale zarazem odwołując się do tego, co każdy zna z własnego życia”. Nazywał twórczość poetki „egzystencjalną medytacją”. Coś w tym jest. Twórczość Szymborskiej wyrasta z obserwacji świata i natury człowieka. To też poezja na granicy wiersza oraz eseju.

„Każdy przecież początek/ to tylko ciąg dalszy,/ a księga zdarzeń/ zawsze otwarta w połowie”. „Miłość od pierwszego wejrzenia”

Cechuje tę lirykę jasność, prostota języka, przewrotność twórcza i kontakt z czytelnikiem. Autorka porusza sprawy ważne, filozoficzne, refleksyjne, a jednocześnie pisze często o życiu codziennym, z dystansem czy humorem. Zwraca uwagę na niezwykłość zjawisk zwykłych, a także szczegóły i detale. Wyróżnia ją perfekcja słowa oraz duża wrażliwość literacka. Sztuka jest potrzebą życiową: oto przesłanie, które przychodzi na myśl.

Zamek w Kórniku i Arboretum Kórnickie, archiwum prywatne, czerwiec 2022

To wciąż poezja aktualna i uniwersalna. Sięgajcie po nią. „Moje wiersze są do czytania i do myślenia!”: powiedziała kiedyś poetka. Dokładnie tak jest. „Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze” to zaś książka, którą warto mieć w biblioteczce. Polecam!

„Nic dwa razy się nie zdarza/ i nie zdarzy. Z tej przyczyny/ zrodziliśmy się bez wprawy/ i pomrzemy bez rutyny”. „Nic dwa razy”

Tytuł: „Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze”

Autor: Wisława Szymborska

Rok wydania: 1996

Wydawnictwo: Wydawnictwo a5

autor: Urocznica, zdjęcia: mat. prasowe, archiwum prywatne

Polskie erotyki – najpiękniejsza poezja miłosna