Polskie erotyki – najpiękniejsza poezja miłosna

Erotyk to poetycki utwór liryczny o tematyce miłosnej. W polskiej tradycji literackiej ma długą historię. Wielu naszych wybitnych twórców sięgało po ten niezwykły gatunek, który charakteryzuje się zmysłowością, głębią uczuć i pasji. W tym tekście znajdziecie kilka przykładów pięknej poezji miłosnej. Polskie erotyki m.in. wyrażają emocje, zachwyt nad urodą obiektu uczuć i opisują przeżycia związane z cielesnym zespoleniem. W artystyczny sposób balansują na granicy tabu, nie odbierając intymności prawa do tajemnicy. Właśnie dlatego są tak niepowtarzalne i to sprawia też, że warto je znać.

W ostatnich latach literatura erotyczna znów cieszy się dużą popularnością. Niestety często daleko jej do zmysłowej wirtuozerii dawnych mistrzów pióra. W poszukiwaniu pięknych i dobrze napisanych tekstów o tematyce intymnej, najlepiej sięgnąć po ponadczasową klasykę oraz poezję. Oto kilka przykładów najpiękniejszych wierszy erotycznych polskich twórców.

pocztówki, 1905 r, polona.pl

Polscy twórcy poezji erotycznej – najbardziej znani autorzy klasyki gatunku

Wiersze erotyczne pisali m.in. J.A. Morsztyn, Mikołaj Rej, Jan Kochanowski, Daniel Naborowski, Hieronim Morsztyn, Wacław Potocki, Franciszek Dionizy Kniaźnin, Stanisław Trembecki, Aleksander Fredro, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Adam Asnyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Antoni Orłowski, Leopold Staff, Tadeusz (Boy) Żeleński, Julian Tuwim, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Konstanty Ildefons Gałczyński, Bolesław Leśmian, Halina Poświatowska, Kazimierz Wierzyński, Kazimiera Iłłakowiczówna, Krzysztof Kamil Baczyński, Rafał Wojaczek i Władysław Broniewski.

pocztówka, 1920-1940, polona.pl

Piękne polskie erotyki – cytaty, fragmenty wierszy

Erotyzm to zmysłowość i pobudzenie seksualne poprzez tematykę miłosną, lecz w sposób pobudzający wyobraźnię. Nasi twórcy klasycznej poezji intymnej swoimi utworami umieli rozbudzić fantazję, zwrócić uwagę na piękno ludzkiego ciała, rozbawić, a nawet skłonić do refleksji. Dawni polscy literaci doskonale potrafili zobrazować słowami miłość zmysłową. Umieli pięknie opisać marzenie erotyczne. W utworach wspominali m.in. o intymnych relacjach damsko-męskich, zmysłowych doznaniach, namiętnych pocałunkach, miłosnych aktach oraz seksualnych podbojach. Umieli jednak robić to ze smakiem oraz literackim kunsztem. Oto wybrane polskie erotyki, którym warto przyjrzeć się bliżej. Poniżej znajdziecie subiektywny wybór najciekawszych cytatów.

• „Kar­mię fra­sun­kiem mi­łość i my­śle­niem,/ Myśl zaś pa­mię­cią i po­żą­dli­wo­ścią,/ Żądzę na­dzie­ją kar­mię i gład­ko­ścią./ Na­dzie­ję baj­ką i próż­nym błą­dze­niem”. Jan Andrzej Morsztyn, „Cuda miłości”
• “<<Kie­dy się le­piej za­le­cać — dok­to­ra/ Py­ta­ła pan­na — z rana czy z wie­czo­ra?>>/ Dok­tor po­wia­da: — <<Le­piej to osło­dzi/ Wie­czór, lecz zdro­wiu nie tak rano szko­dzi>>./ — <<Uczy­nię — mówi — we­dług twe­go zda­nia:/ Wie­czór dla sma­ku, dla zdro­wia z za­ra­nia>>”. Jan Andrzej Morsztyn, „Niegłupia”
• „Niosłem słodszy dzień dobry, lecz twe senne wdzięki/ Odebrały mi śmiałość; niech się wprzódy dowiem:/ Z łaskawym wstajesz sercem? z orzeźwionym zdrowiem?/ Dzień dobry, nie pozwalasz ucałować ręki?/ Każesz odejść, odchodzę: oto masz sukienki,/ Ubierz się i wyjdź prędko — dzień dobry ci powiem”. Adam Mickiewicz, „Dzień dobry”
• „Nie­bio­sa, zie­mia, błę­kit wód, —/ Wszyst­ko prze­pa­da i gi­nie,/ Gdy ty w pięk­no­ści zbroj­na cud/ Sta­jesz na świa­tów ru­inie./ Olśnie­wasz wszyst­kie świa­ty trzy/ Bia­ło­ścią swo­je­go łona,/ Roz­ko­szy dresz­czem zie­mia drży,/ Kie­dy ob­na­żysz ra­mio­na”. Adam Asnyk, „Ach, powiedz!”
• „I sta­ły się ma­li­ny na­rzę­dziem piesz­czo­ty/ Tej pierw­szej, tej zdzi­wio­nej, któ­ra w ca­łym nie­bie/ Nie zna in­nych upo­jeń, oprócz sa­mej sie­bie,/ I chce się wciąż po­wta­rzać dla wła­snej dzi­wo­ty”. Bolesław Leśmian, „W malinowym chruśniaku”
• „Gdy domdlewasz na łożu, całowana przeze mnie,/ Chcę cię posiąść na zawsze, lecz daremnie, daremnie!/ Już ty właśnie – nie moja, już nie widzisz mnie wcale:/ Oczy mgłą ci zachodzą, ślepną w szczęściu i szale!”. Bolesław Leśmian, „Napój cienisty”
• „Lu­bię, kie­dy ko­bie­ta omdle­wa w ob­ję­ciu,/ kie­dy w lu­bież­nym zwi­sa przez ra­mię prze­gię­ciu,/ gdy jej oczy za­cho­dzą mgłą, twarz cała bled­nie,/ i war­gi się wil­got­nie roz­chy­lą bez­wied­nie”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Lubię, kiedy kobieta…”
• „A ona w słońcu swe suszyła ciało białe,/ Zefiry pieszczą ją z zachwytu oszalałe,/ ślizgają się od stóp po nogach jej do łona,/Całują piersi jej i szyję i ramiona,/ Spijają perły pian z jej zagięć i, lubieżne,/ W lotny okrążą tan jej uda smukłe, śnieżne”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Narodziny Afrodyty”
• „Na roz­rzu­co­nych po­dusz­kach z raj­skich, ja­waj­skich ba­ti­ków/ umie­ram słod­ko, bez żalu, umie­ram ci­cho bez krzy­ku”. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, „Na rozrzuconych poduszkach”
• „Przez kwa­dra­to­we okno/ Wi­dzę, że je­steś mło­da,/ A ja noc mia­łem taką sa­mot­ną –/ Szko­da!”. Jan Brzechwa, „Erotyk”
• „z świ­stem, z ło­po­tem, z hu­kiem! – zie­mia – klacz chu­tli­wa/ pę­dzi! tęt­ni! – a nad nią skier pie­ni­stych grzy­wa!/ Do grzbie­tu jej przy­war­ci, prze­mie­nie­ni w jed­no,/ le­ci­my w za­wie­ru­sze gwiazd w groź­ne bez­ed­no!”. Emil Zegadłowicz, „Szał”
• „je­stem za­cza­dzo­na pięk­nem mo­je­go cia­ła./ pa­trzy­łam dzi­siaj na sie­bie two­imi oczy­ma. od­kry­łam/ mięk­kie za­gię­cie ra­mion znu­żo­ną okrą­głość pier­si któ­re/ chcą spać i po­wo­li na prze­kór so­bie sta­cza­ją się w dół/ moje nogi roz­chy­la­ją­ce się od­da­ją­ce bez­mier­nie aż po/ krań­ce któ­rych nie ma to co jest mną i poza mną/ pul­su­je w każ­dym li­ściu w każ­dej kro­pli desz­czu”. Halina Poświatowska, „Lustro”
• „Jeszcze tak w ciebie płynąc, niosąc cię tak odbitą/ w źrenicach lub u powiek zawisłą jak łzę,/ usłyszę w tobie morze delfinem srebrnie ryte,/ w muszli twojego ciała szumiące snem”. Krzysztof Kamil Baczyński, „Erotyk”
• „Zrób coś, abym ro­ze­brać się mo­gła jesz­cze bar­dziej/ Ostat­ni li­stek wsty­du już daw­no od­rzu­ci­łam/ I naj­cień­sze wspo­mnie­nie su­kien­ki tak­że zmy­łam/ I choć ko­goś na­gie­go bar­dziej ode mnie na­giej/ Na pew­no mieć nie mo­głeś, zrób coś, bym uwie­rzy­ła”. Rafał Wojaczek, „Prośba”

Władysław Podkowiński, “Szał”, Leon Wyczółkowski, “Ujrzałem raz (Scena przy fortepianie)”, XIX w., wolnelektury.pl

Czytacie polskie erotyki? Czyje wiersze lubicie najbardziej? Dajcie znać w komentarzach. Zachęcam także do lektury tekstów: „Erotyzm w romantyzmie. Jak o seksie pisała trójka wieszczów polskich?” i “Cytaty o miłości: z książek i wierszy“.

autor: Urocznica, źródła: poezja.org, wolnelektury.pl, culture.pl, zdjęcia: polona.pl, wolnelektury.pl