04 stycznia 2021

Agnieszka Osiecka miała niezwykle lekkie pióro i umiejętność pisania chwytliwych przebojów. Utwory poetki od dziesięcioleci śpiewają kolejne pokolenia, a niedawno jej postać została przypomniana dzięki serialowi telewizyjnemu. Skoro znów jest o niej głośno, warto przyjrzeć się nieco bliżej tej utalentowanej kobiecie. Być może ten subiektywny zbiór cytatów i fragmentów utworów, tekstów, rozmów oraz wierszy pomoże poznać ją trochę lepiej.

Agnieszka Osiecka urodziła się w 1936 roku, a zmarła w 1997. Była poetką, autorką tekstów wielu słynnych piosenek, pisarką, reżyserką i dziennikarką. Poza tym: celebrytką czasów PRL-u oraz pełną życia, niedającą się ograniczać konwenansom artystką. Do dziś jest zagadką, a z rozmów i wspomnień jej przyjaciół wyłania się postać pełna sprzeczności. Być może jej własne słowa pomogą odkryć rąbek tajemnicy.

Agnieszka Osiecka: teksty, piosenki, wiersze

„Umrzeć pijanymi Życiem” – to manifest Osieckiej. Artystka napisała około 2000 piosenek, w tym takie hity jak: „A ja wolę moją mamę”, „Bossanova do poduszki”, „Damą być”, „Dzikuska”, „Kochankowie z ulicy Kamiennej”, „Na całych jeziorach – ty”, „Najpiękniejsza”, „Niech żyje bal”, „Okularnicy”, „Uciekaj moje serce” oraz „Zielono mi”. Pisarka poza tym tworzyła także scenariusze, opowiadania, książki fabularne oraz wspomnieniowe, sztuki teatralne i dzienniki. Tłumaczyła pieśni Bułata Okudżawy. Co więcej, jest też autorką sloganu reklamowego „Coca cola – to jest to!”. Poniżej znajdziecie subiektywny zbiór cytatów z jej utworów, fragmentów wierszy, tekstów literackich i zapisanych rozmów.

Tablica upamiętniająca Agnieszkę Osiecką, Warszawa, Saska Kępa, ul. Dąbrowiecka 25, Wikipedia

Cytaty z piosenek Agnieszki Osieckiej

“Kochankowie z ulicy Kamiennej/ pierścionków, kwiatów nie dają./ Kochankowie z ulicy Kamiennej/ wcale Szekspira nie znają./ Kochankowie z ulicy Kamiennej”. „Kochankowie z ulicy Kamiennej”

“A ja wolę moją mamę,/ Co ma włosy jak atrament,/ Złote oczy jak mój miś,/ I płakała rano dziś”. „A ja wolę moją mamę”

„Między nami po ulicy,/ Pojedynczo i grupkami,/ Snują się okularnicy ze skryptami./ I z książkami,/ Z notatkami,/ Z papierami, z kompleksami./ Itp., itd…”. „Okularnicy”

„Zielono mi i spokojnie,/ zielono mi,/ bo dłonie masz, jak konwalie./Noc pachnie nam/ jak ten młody las,/ Popielaty, pełen mgły./ A w ciszy leśnej/ tylko ja i ty…”. „Zielono mi”

„Niech żyje bal,/ bo to życie to bal jest nad bale,/ niech żyje bal,/ drugi raz nie zaproszą nas wcale,/ orkiestra gra,/ jeszcze tańczą i drzwi są otwarte,/ dzień wart jest dnia/ i to życie zachodu jest warte!”. „Niech żyje bal!”

„Życie zazwyczaj trwa za krótko,/ chcesz coś powiedzieć – no to mów”. „Na wesoło”

„Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie!”. „Czy te oczy mogą kłamać?”

„Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,/ Kropelka żalu, której winien jesteś ty,/ Nieprawda, że tak miało być,/ Że warto w byle pustkę iść,/ To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć”. „Uciekaj, moje serce”

Cytaty z utworów literackich pisarki

„Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań”. „Szpetni czterdziestoletni”

„Życie pastwi się nade mną z niebywałym okrucieństwem. W słowach też nie znajduję żadnej pociechy ani przytułku. Suche słowa mi się sypią, sypkie, oddzielne”. „Biała bluzka”

„U mnie jest blisko z serca do papieru”. „Rozmowy w tańcu”

„Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj. Niech się nic, co się stało, nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen”. „Zabiłam ptaka w locie”

„Od Kafki już wiem: W życiu spotyka się trzy rodzaje załatwiania spraw ludzkich – przez zgodę, przez odmowę i przez przewleczenie”. „Rozmowy w tańcu”

„Jeżeli ktoś ma trochę wyobraźni, to może z przecinków utkać arcydzieło w siedmiu aktach. Ja ci mogę tak z przecinkami porobić, żeby zdanie brzmiało jak trąba anielska, albo tak, żeby się mieniło jak jazzowa orkiestra, albo żeby kuśtykało jak dziad na bezpańskich schodach”. “Biała bluzka”

„Są uderzenia, które pozostają ciosami, jeśli nawet przygotowuje się do nich całymi latami”. „Dzienniki 1951”

„Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej: przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu. Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi: Przepraszam, musiałam pomylić adres… . I pstryk, iskierka gaśnie”. „Rozmowy w tańcu”

Cytaty z rozmów poetki

„Boję się, że Ty wcale tego moje kochania nie czujesz, bo nie przejawia się ono w żadnej formie dbania o Ciebie. Chciałabym jednak, żebyś pamiętał, że ja o siebie też przecież nie dbam. Jestem czasem dla Ciebie nieczuła, ale ja i dla siebie jestem nieczuła. Zwłaszcza w drobiazgach. Nie zrobię Ci śniadania, ale wiesz – ja i sobie nie zrobię śniadania”. „Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze” (wyd. 2010)

„Ale zastanawiam się, dlaczego ja się tak włóczyłam. Zamiast świętować miłość, zamiast chuchać na to, to ja się tak strasznie kręciłam, ponieważ myślałam, że ja po prostu zdążę, że ja będę zawsze młoda, zawsze Marek będzie młody, że świat na nas poczeka. A nic nie poczekało i świat pędził w zawrotnym tempie”. Agnieszka Osiecka o sobie i Marku Hłasce, „Piękny dwudziestoletni” (1986)

„Jestem dziennikarką. Dlatego wiele moich piosenek to po prostu rymowane reportaże”. Tekst na okładce płyty „Piosenki Agnieszki Osieckiej” (1966)

„Kapitan powinien iść na dno razem ze swoim statkiem, w przyjaźni liczy się wierność, dzieci i rodzice powinni być lojalni wobec siebie”. Cytat z wywiadu, „Lubię farbować wróble” (2016)