Refleksje i cytaty z książki „Oskar i pani Róża”

„Oskar i pani Róża” to jedna z najciekawszych lektur szkolnych, ale też dobra książka na adwent czy chwile zwątpienia. Niewielka powieść Érica-Emmanuela Schmitta została wydana w 2002 roku. Od razu stała się bestsellerem. To głęboko poruszająca historia o umierającym chłopcu oraz wolontariuszce, która pomaga dobrze przeżyć mu ostatnich dwanaście dni życia. Wszystko dzieje się w bożonarodzeniowym okresie. Symbolika, wymowa i przesłanie tej opowieści sprawiło, że pokochali ją ludzie na całym świecie.

„Oskar i pani Róża” to książka porównywana często do „Małego Księcia”. Wzrusza, bawi, uczy. Opowiada o tym, co w życiu jest najważniejsze. Warto znać tę historię, wracać do niej, a także zapamiętać choć kilka złotych myśli z powieści.

mat. prasowe, wyd. Znak, plakat filmu (w środku)

Ostatnie 12 dni Oskara

„Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Dziesięcioletni Oskar leży w szpitalu i nie wierzy już w żadne bajki. Na jego drodze staje tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki i potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji…”: to fragment opisu wydawniczego.

Oskar to jeszcze dziecko, choć nad wyraz dojrzałe i inteligentne. Chłopiec jest śmiertelnie chory. Nie zostało mu wiele czasu. Wolontariuszka wymyśla dla niego zadanie. Oskar zaczyna pisać listy. W krótkim czasie, dzięki starszej przyjaciółce, poznaje czym jest miłość, dojrzałość, pogodzenie się z chorobą oraz śmiercią.

Książka zmieniająca myślenie

Książka Érica-Emmanuela Schmitta poruszyła wiele serc. Od premiery „Oskara i pani Róży” ta opowieść wciąż wpływa na ludzkie istnienia. Przypomina, że życie to piękny i cenny dar. Uwrażliwia na innych, skłania do refleksji, budzi zadumę. Doczekała się też licznych adaptacji na potrzeby kina i teatru!

Nic dziwnego. Ta opowieść ujmuje trudne tematy w niezwykły sposób. Książka łączy powagę, humor, smutek i radość. Porusza przy tym ważne, filozoficzne treści. I co najważniejsze: została napisana lekkim, prostym językiem. Do tego, jest krótka. To dłuższe opowiadanie, powieść w wersji miniaturowej. Mimo niewielkich rozmiarów, w tej historii kryje się jednak wielka siła.

Czytelnicy cenią tę opowieść za szczerość i bezpośredniość. To książka, która zapada w pamięć. Dzięki małemu Oskarowi wielu ludzi zdało sobie sprawę z tego, że warto cieszyć się życiem i dostrzegać jego piękno.

Cytaty z „Oskara i pani Róży”

„Oscar et la dame Rose” to uniwersalna opowieść. Przemawia zarówno do młodszego, jak i starszego czytelnika. Jedna z najpiękniejszych, najsłynniejszych powieści Érica-Emmanuela Schmitta jest też często cytowana. Dlatego warto znać chociaż niektóre złote myśli z książki.

„Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni”.

„Im więcej dostajesz po buzi, tym więcej możesz wytrzymać. Nie wolno tracić nadziei”.

„Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz”.

„Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję”.

„[…] z chorobą jest tak jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą”.

„Właściwie nie boję się nieznanego. Tylko trochę szkoda mi tracić to, co znam”.

„Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na to, o czym myślą ludzie inteligentni”.

„Bo są dwa rodzaje bólu […]. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera”.

„Dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć”.

„[…] życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć”.

„Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać <<być może>>. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi”.

„Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy”.

autor: Urocznica, źródła: m.in. lubimyczytac.pl, wikipedia.org, zdjęcia: Pexels, mat. prasowe wyd.

„Opowieść wigilijna”: refleksyjne cytaty z książki