Refleksje i cytaty z książki „Oskar i pani Róża”

„Oskar i pani Róża” to jedna z najciekawszych lektur szkolnych, ale też dobra książka na adwent czy chwile zwątpienia. Niewielka powieść Érica-Emmanuela Schmitta została wydana w 2002 roku. Od razu stała się bestsellerem. To głęboko poruszająca historia o umierającym chłopcu oraz wolontariuszce, która pomaga dobrze przeżyć mu ostatnich dwanaście dni życia. Wszystko dzieje się w bożonarodzeniowym okresie. Symbolika, wymowa i przesłanie tej opowieści sprawiło, że pokochali ją ludzie na całym świecie.

„Oskar i pani Róża” to książka porównywana często do „Małego Księcia”. Wzrusza, bawi, uczy. Opowiada o tym, co w życiu jest najważniejsze. Warto znać tę historię, wracać do niej, a także zapamiętać choć kilka złotych myśli z powieści.

mat. prasowe, wyd. Znak, plakat filmu (w środku)

Ostatnie 12 dni Oskara

„Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Dziesięcioletni Oskar leży w szpitalu i nie wierzy już w żadne bajki. Na jego drodze staje tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki i potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji…”: to fragment opisu wydawniczego.

Oskar to jeszcze dziecko, choć nad wyraz dojrzałe i inteligentne. Chłopiec jest śmiertelnie chory. Nie zostało mu wiele czasu. Wolontariuszka wymyśla dla niego zadanie. Oskar zaczyna pisać listy. W krótkim czasie, dzięki starszej przyjaciółce, poznaje czym jest miłość, dojrzałość, pogodzenie się z chorobą oraz śmiercią.

Książka zmieniająca myślenie

Książka Érica-Emmanuela Schmitta poruszyła wiele serc. Od premiery „Oskara i pani Róży” ta opowieść wciąż wpływa na ludzkie istnienia. Przypomina, że życie to piękny i cenny dar. Uwrażliwia na innych, skłania do refleksji, budzi zadumę. Doczekała się też licznych adaptacji na potrzeby kina i teatru!

Nic dziwnego. Ta opowieść ujmuje trudne tematy w niezwykły sposób. Książka łączy powagę, humor, smutek i radość. Porusza przy tym ważne, filozoficzne treści. I co najważniejsze: została napisana lekkim, prostym językiem. Do tego, jest krótka. To dłuższe opowiadanie, powieść w wersji miniaturowej. Mimo niewielkich rozmiarów, w tej historii kryje się jednak wielka siła.

Czytelnicy cenią tę opowieść za szczerość i bezpośredniość. To książka, która zapada w pamięć. Dzięki małemu Oskarowi wielu ludzi zdało sobie sprawę z tego, że warto cieszyć się życiem i dostrzegać jego piękno.

Cytaty z książki „Oskar i pani Róży”

„Oscar et la dame Rose” to uniwersalna opowieść. Przemawia zarówno do młodszego, jak i starszego czytelnika. Jedna z najpiękniejszych, najsłynniejszych powieści Érica-Emmanuela Schmitta jest też często cytowana. Dlatego warto znać chociaż niektóre złote myśli z książki. Oto cytaty z „Oskara i pani Róży”.

• „Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni”.
• „Im więcej dostajesz po buzi, tym więcej możesz wytrzymać. Nie wolno tracić nadziei”.
• „Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz”.
• „Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję”.
• „[…] z chorobą jest tak jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą”.
• „Właściwie nie boję się nieznanego. Tylko trochę szkoda mi tracić to, co znam”.
• „Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na to, o czym myślą ludzie inteligentni”.
• „Bo są dwa rodzaje bólu […]. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera”.
• „Dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć”.
• „[…] życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć”.
• „Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać <<być może>>. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi”.
• „Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy”.

autor: Urocznica, źródła: m.in. lubimyczytac.pl, wikipedia.org, zdjęcia: Pexels, mat. prasowe wyd.

„Opowieść wigilijna”: refleksyjne cytaty z książki