Dawniej wierzono, że czarownice miały swoich diabelskich służących, którzy im pomagali i przekazywali różne informacje. Uznawano ich za demony osobiste, domowe, które najczęściej ukrywają się pod postacią zwierząt, a nazywano chowańcami. Podobno najchętniej istoty te przyjmowały wygląd czarnego kota. Rzekomo chowaniec pomagał słynnej zachodniopomorskiej czarownicy – Sydonii
Według wielu źródeł ostatni stos w Europie zapłonął w Reszlu. Miało to miejsce 21 sierpnia 1811 roku. Tego dnia żywota dokonała Barbara Zdunk (lub: Sdunk). Nazywano ją wiedźmą, podpalaczką i mściwą jędzą. Była kozłem ofiarnym.
W tym roku mija 400 lat od śmierci Sydonii von Borck. To najsłynniejsza zachodniopomorska czarownica, która według legendy przyczyniła się do kresu dynastii Gryfitów. Była inteligentna, niepokorna, nieugięta. Za bycie sobą zapłaciła najwyższą cenę. Latem 1620 roku Sydonia von Borck została ścięta, a następnie spalona na stosie. Nie należy jednak do grona anonimowych ofiar histerii
Czy interesuje Was tematyka polowań na czarownice? Lubicie powieści historyczne z domieszką romansu i obyczajówki? Jeśli tak, najnowsza powieść Philippy Gregory, “Mokradła”, może się Wam spodobać. Akcja książki rozgrywa się w XVII-wiecznej Anglii.