Dzień Polskiej Niezapominajki – kartka z kalendarza świąt nietypowych

Niezapominajka, niezabudka, mysie uszko… Drobny, uroczy kwiatek, który daje wiele radości. 15 maja obchodzimy Dzień Polskiej Niezapominajki. Święto ma na celu promowanie walorów rośliny i przypominanie o ochronie środowiska oraz zachowaniu różnorodności biologicznej kraju. Dzień zachęca także do ocalenia od zapomnienia ważnych osób, miejsc, sytuacji, chwil w życiu. To dobry moment, by bliżej przyjrzeć się „kwiatkom z bajki”.

Czym wyróżniają się niezabudki? Gdzie rosną? Co znaczą niezapominajki? Jaka jest idea święta 15 maja? Jeśli jesteście ciekawi – zapraszam do lektury. Dzień Polskiej Niezapominajki to kartka z kalendarza, którą warto znać.

Pixabay

„A tuż ponad strugą,/ Co wije się kręta,/ Niezapominajka/ Otwiera oczęta”. Maria Konopnicka, „Nasze kwiaty”

Gdzie rośnie niezapominajka?

Niezapominajki rosną w Europie, Azji, Ameryce, Australii i Afryce. Ich rodzina obejmuje około 50 gatunków, w Polsce występuje – kilkanaście. Rosną m.in. na trawnikach, w zaroślach i lasach, miejscach wilgotnych oraz zacienionych, przy wodzie.

Nazwa łacińska niezapominajek to Myosotis („mysie uszko”). To drobne rośliny o niebieskich kwiatkach. Ich płatki mogą być jednak także białe, różowe, a nawet fioletowe. Lubią gleby umiarkowanie wilgotne i półcień. Nadają się na skalniaki i rabaty. Pięknie wyglądają w ogródkach przydomowych. Należą do roślin jednorocznych oraz dwuletnich.

„A ja jestem malutka/ Błękitna niezabudka./ Zerwali mnie znad potoczka/ Mówiąc, że mam żabie oczka./ Upraszam bardzo skromnie/ Nie zapomnijcież o mnie!”. Bronisława Ostrowska, „Taniec kwiatków”

Pixabay

Skąd pomysł na Dzień Polskiej Niezapominajki?

Idea święta zrodziła się w 2002 roku. Redaktor Andrzej Zalewski prowadząc audycję radiową doszedł do wniosku, że skoro Holendrzy mają tulipany, Anglicy hiacynty, Francuzi narcyza, Tyrolczycy szarotkę, to Polacy powinni mieć swojego kwiatka. Zauważył, że u nas rośnie dużo niezapominajek. Doszedł do wniosku, że ten kwiatek będzie symbolem święta jednoczącego ludzi pod hasłem wzajemnej życzliwości i dowodem uwielbienia rodzimej przyrody.

–Zabawa pożyteczna, bo my musimy stąd, z tego miejsca ponieść w Polskę szacunek do lasów, szacunek do przyrody, że jesteśmy cząstką przyrody, że ten kwiatek musi nas uczyć nie tylko szacunku do przyrody, ale również miłości bratniej, miłości do ludzi, serdeczności, pamięci o rodzinie, do kraju, do tego wszystkiego ma służyć Niezapominajka (…) Intencja święta jest jedna: niech niezapominajka zbliża ludzi i uczy Polaków wzajemnej serdeczności. Święto Niezapominajki, to święto ludzi serdecznych – serdecznych Polaków – powiedział dziennikarz radiowy podczas jednego ze Dni Polskiej Niezapominajki.

„Wam, niezabudki modre, nadwodne,/ ciche pierwiosnki, bielsze niż śnieg,/ cicho wyśpiewa serce łagodne/ to, com ukochał, to, czegom strzegł”. Władysław Broniewski, „O wiośnie i o śmierci”

Pixabay

Co oznacza niezapominajka?

Niezapominajka znaczy m.in. wspomnienie, wierność. Mówi także: nie zapomnij o mnie, to prawdziwa miłość. Polska niezapominajka ma przypominać o szacunku, jaki powinniśmy żywić do przyrody. Kwiat ma być też zachętą, by budować głębokie więzy z najbliższymi, tworzyć szczere przyjaźnie i pamiętać o lokalnych tradycjach oraz wytworach myśli ludzkiej.  Dlatego Dzień Polskiej Niezapominajki to święto miłośników rodzimej przyrody, ale też osób, dla których ważna jest życzliwość dla ludzi i natury.

Dawniej wierzono, że niezabudki mają magiczną moc i chronią przed złymi siłami. Poza tym, polecano pannom, żeby kładły na noc pod poduszkę te kwiaty, bo wtedy szybciej znajdą sobie mężów. Niezapominajka to również symbol zakochanych. Tym, których czekało tymczasowe rozstanie, mówiono, że aby jedna połówka nie zdradziła drugiej podczas nieobecności, zakochani mają przy sobie zawsze nosić drobny kwiat. W XV wieku wiara w to, że ci, którzy noszą niezabudkę nie zostaną zapomniani przez swoich ukochanych była bardzo silna. Damy często miały przy sobie niezapominajkę jako symbol nieprzemijającej miłości.

 „W ciszy, jedna za drugą, na nieskończonej niebios łące,/ kwitną cudowne gwiazdy, anielskie niezapominajki”. Henry Wadsworth Longfellow, „Ewangelina”

Pixabay

Jakie znamy przedstawienia niezabudki w literaturze?

Niezapominajki pojawiają się legendach, bajkach oraz m.in. poezji. Według jednej z dawnych opowieści, pewien rycerz obciążony zbroją zbierał kwiaty dla swojej damy i wpadł do rzeki. Rzucił ukochanej bukiecik, krzyknął „Nie zapomnij o mnie!” i utonął.

Niezabudka pojawia się m.in. w niemieckich podaniach ludowych, a także utworach lirycznych angielskich poetów dawnych, takich jak poemat „Pamiątka” Coleridge’a, czy tekst „Strumień” Tennysona. W polskiej literaturze także zajmuje ważne miejsce. Niezapominajkę można znaleźć m.in. w wierszach Marii Konopnickiej, Władysława Broniewskiego, Bronisławy Ostrowskiej.

„Nie­za­po­mi­naj­ki/ to są kwiat­ki z baj­ki!/ Ro­sną nad po­tocz­kiem,/ pa­trzą ry­bim oczkiem”. Maria Konopnicka, „Niezapominajki”

Pixabay

Obchodzicie Dzień Polskiej Niezapominajki? Dajcie znać w komentarzach.

autor: Urocznica, źródła: „Miłosna mowa kwiatów” , lasy.gov.pl, wikiquote.org, poezja.org, ekologia.pl, zdjęcia: Pixabay

Przysłowia o maju, cytaty i ciekawostki