Spis treści:
- 1 Japońska literatura piękna fascynuje mnie od lat. Bardzo lubię też „Serię z Żurawiem” Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Musiałam więc sięgnąć po powieść „Kobieta w Fioletowej Spódnicy”. To ciekawy thriller psychologiczny, który napisała Natsuko Imamura. Japońska autorka zdobyła wiele wyróżnień, m.in. nagrodę im. Akutagawy, Osamu Dazaia, a także Kawai Hayao Story oraz nagrodę Noma Literary New Face. Nie sposób więc, nie zainteresować się jej prozą.
Japońska literatura piękna fascynuje mnie od lat. Bardzo lubię też „Serię z Żurawiem” Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Musiałam więc sięgnąć po powieść „Kobieta w Fioletowej Spódnicy”. To ciekawy thriller psychologiczny, który napisała Natsuko Imamura. Japońska autorka zdobyła wiele wyróżnień, m.in. nagrodę im. Akutagawy, Osamu Dazaia, a także Kawai Hayao Story oraz nagrodę Noma Literary New Face. Nie sposób więc, nie zainteresować się jej prozą.
„Kobieta w Fioletowej Spódnicy” to kolejny przykład dobrej literatury azjatyckiej. Jeśli lubicie sięgać po nieco bardziej wymagające powieści – być może ta książka to coś dla Was. Od razu zaznaczę, że mnie lektura tej pozycji pochłonęła, a także skłoniła do kilku refleksji.
Dwie kobiety, jedno miejsce
Na początek kilka słów o fabule. „Prawie każdego popołudnia Kobieta w Fioletowej Spódnicy siada na ławce w parku, a okoliczne dzieci usiłują wciągnąć ją w zabawę. Nie domyśla się, że od dawna obserwuje ją Kobieta w Żółtym Kardiganie, która wie o niej prawie wszystko – zna jej ulubione posiłki, rozkład dnia i sposób zachowania. Wkrótce spotykają się w jednym miejscu pracy. Tam Kobieta w Fioletowej Spódnicy skupia na sobie uwagę wszystkich. Kobieta w Żółtym Kardiganie, nie zauważana przez nikogo, coraz bardziej zatraca się w szaleństwie”: czytamy w opisie wydawniczym książki.
Obsesja i alienacja
„Kobieta w Fioletowej Spódnicy” to niepokojące studium obsesji. Proza pogłębiona, wciągająca, zostawiająca w czytelniku ślad, skłaniająca do refleksji. Przenikliwa analiza psychologiczna z zaskakującym finałem. Opowiada o obsesji, fascynacji, zazdrości, samotności, alienacji i skomplikowanych relacjach międzyludzkich.
To opowieść o stalkingu. Kobieta w Żółtym Kardiganie śledzi Kobietę w Fioletowej Spódnicy. Zafascynowana drugą osobą, całkowicie się w tym zatraca. To budzi w czytelniku niepokój, który sprawia, że z zainteresowaniem odbiorca pochłania kolejne karki powieści. Nic jednak nie jest tu takie proste, jak się wydaje. Książka Imamury potrafi bowiem zaskoczyć. Kto jest tu przestępcą, kto ofiarą? Komu tak naprawdę czytelnik powinien współczuć? Kto jest szalony, a kto nie?
Hotelarskie grzeszki
Powieść to też książka o relacjach oraz atmosferze w miejscu pracy. Ciekawie prezentująca środowisko hotelarskie. Doskonale pokazuje różne pracownicze grzeszki. Sojusze, zdrady, intrygi, siłę plotki, zazdrości oraz konfliktu. Autorka porusza temat relacji władzy, stosunków między pracownikami, przełożonymi, szefostwem. Dotyka tematu bezrobocia, pozycji w środowisku, kradzieży czy oszustwa.
Autorka dobrze pokazuje relacje między osobami, pracującymi w jednym miejscu. Widać, że pisarka ma dużą wiedzę na temat środowiska hotelarskiego. W trakcie lektury można się domyślić, iż miała z nim styczność. Faktycznie tak jest. W notce biograficznej od wydawnictwa, znajduje się informacja, że pisarka pracowała jako hotelowa pokojówka.
Cień i samotność
„Kobieta w Fioletowej Spódnicy” to książka niepokojąca, smutna, drobiazgowa, mocna, dziwna i głęboka. Cechuje ją przemyślana fabuła oraz intrygujące postaci. Należy czytać ją bez pośpiechu, rozważnie, oddając się uważnej lekturze. To niedługa lektura, licząca zaledwie 144 strony, ale pełna treści.
Powieść „Kobieta w Fioletowej Spódnicy” pozostawia z dreszczem niepokoju. Zakończenie jest zaskakujące. Czytelnik przewraca ostatnie karki, mierząc się jednocześnie z kilkoma znakami zapytania w głowie. To książka niebanalna, gorzka, przejmująca. Jeśli cenicie takie lektury – sięgnijcie po nią. Jestem wdzięczna za możliwość przeczytania tej powieści (dzięki Wydawnictwu UJ).
Tytuł: „Kobieta w Fioletowej Spódnicy” (The Woman in the Purple Skirt)
Autor: Natsuko Imamura
Tłumacz: Wiktor Marczyk
Wydawnictwo: UJ, Seria z Żurawiem
Rok wydania: 2021
autor: Urocznica, zdjęcia: mat. prasowe, Pexels
Recenzja: „Perfekcyjny świat Miwako Sumidy“ C. Goenawan
Recenzja mnie wciągnęła. Słyszałem o tej serii, niegdyś współpracowałem z Wydawnictwem UJ. Nieco ta książka paranoiczna, więc tym razem podziękuję. W nieco innym czasie jednak – nie wykluczam – że sięgnę. Pozdrawiam ze słonecznego i wietrznego, chłodnawego południa 😉
🙂
Książka wydaje się bardzo ciekawa, ale mam tyle swoich lektur do przeczytania, że na razie nie wcisnę nic nowego 🙂
Jasne. 😉
Poleciłem książkę znajomej, która lubi tego typu literaturę. 🙂
Super. 🙂
Akurat czytam tę książkę, do końca zostało mi kilkanaście stron. 🙂 Zgadzam się, że ciekawie zostało w niej pokazane środowisko hotelarskie. Wynoszenie rzeczy z hotelu, podjadanie czekoladek przeznaczonych dla gości, intrygi, plotki itd. Tam opanuje tak nieprzyjemna atmosfera, że prawie każdy szybko się z tej pracy zwalnia.
Opis tego środowiska jest świetny.
Chciałabym ja przeczytać
Polecam. 🙂
Zapoluję na nią 😉
Pozdrawiam!
znalezionewsrodwielu.blogspot.com
Koniecznie.
Rzadko sięgam po azjatycką literaturę.
Każdy lubi co innego. 🙂
Japońska literatura ma niesamowity klimat 🙂
To fakt.
Czytałem i ta powieść wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie. Krótka, acz niezwykle treściwa pozycja, która, tak jak piszesz, skłania do refleksji i przemyśleń. Ogromne wrażenie wywarł na mnie zabieg z motywem koła, który jest charakterystyczny dla nouveau roman – takie zagubienie czy pożyczenie tożsamości skojarzyło mi się z “Gumami” Robbe-Grilleta oraz “The Ruined Map” Kōbō Abe.
🙂