Recenzja: „Krwawnik, mniszek, ułudka” N. de Barbaro

Część z Was zobaczy słowo „poezja” i ucieknie. Trudno. Liryka nie jest dla wszystkich. Jednak niektórzy zostaną. Poezja jest nam bowiem potrzebna i warto ją czytać. Pobudza kreatywność, inspiruje, uspokaja, wymusza refleksję… Taka jest też liryka, którą tworzy Natalia de Barbaro. „Krwawnik, mniszek, ułudka” to ciekawy zbiór poetycki, warty zainteresowania i paru zdań. Sięgnęłam po ten wybór wierszy zaintrygowana. Otrzymałam wyjątkową lekturę. Teraz zainteresowanych zapraszam na recenzję.

„Krwawnik, mniszek, ułudka” to zbiór wierszy autorki bestsellerowej książki „Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie”. Wiele osób kojarzy tę głośną publikację. Nie wszyscy jednak wiedzą, że Natalia de Barbaro to także felietonistka, psycholożka, publicystka oraz kobieta z silnym głosem lirycznym.

„Patrz z daleka: też na to, do czego ci blisko./ Patrz z daleka na wszystko. Bo rzeczy są małe./ Że na drodze powietrza przeszkodą jesteś drobną,/ wielka w tym ulga jest i sprawiedliwość”.*

Kobieca poezja współczesna

Jeśli chcecie poznać liryczne „ja” autorki „Czułej przewodniczki”, warto sięgnąć po zbiór „Krwawnik, mniszek, ułudka”. Na publikację składają się wznowienia jej wcześniejszych tomów, wydanej w 2010 roku „Ciemni” i „Tkanki” z 2017 roku, które wzbogacają dodatkowo niepublikowane dotąd wiersze de Barbaro.

Warto dodać, że autorka to laureatka nagrody „Zeszytów Literackich” im. Konstantego A. Jeleńskiego za debiut. Poza tym, wiersze de Barbaro były tłumaczone na sześć języków.

„Powiek półotwieranie. Więc jednak bliźnią się/ sprawy. Więc jednak goimy się. Można wrócić/ tam, gdzie byłyśmy wcześniej, przed śmiercią/ wielokrotną. Światło już czeka, gotowe/ uwieść nas w drogę powrotną, ku światu,/ w całe to wszystko”.

Wiersze osobiste i uniwersalne

Nie czytałam „Czułej przewodniczki”, ale może – po lekturze tej poezji – po nią sięgnę. Liryczny głos de Barbaro jest bowiem ciekawy i oryginalny. W swoich wierszach porusza ona takie tematy jak: relacje międzyludzkie, miłość, samotność, tęsknota, przemijanie, tożsamość. To poezja osobista, kameralna, dość oszczędna w słowach.

Natalia de Barbaro pokazuje w swoich utworach lirycznych świat własnych przeżyć i myśli. Czasami kryje się za bezosobową refleksją, sceną, pejzażem. Opowiada historie swoje oraz cudze. Znaleźć tu można impresje i pojedyncze obrazy. Utwory niosą za sobą osobiste uczucia, przeżycia, nastroje, refleksje oraz doznania. Pojawiają się tu także wspomnienia, które łączą się z przemyśleniami metafizycznymi. Przy tym wszystkim, poezja de Barbaro jest oryginalna i zachowuje dozę tajemnicy, nutkę niejasności oraz ulotności.

Autorka angażuje wyobraźnię odbiorcy, zachęca go do uważnego wczytania się w tekst. Porusza wiele tematów, dbając o to, by forma nie przysłoniła treści i była jasna, dzięki temu jej poezja jest uniwersalna. Maksimum treści przy minimum słów. Ciekawe metafory. Refleksje skłaniające do przemyśleń. Przystępna forma. „Krwawnik, mniszek, ułudka” to interesujący przykład polskiej, kobiecej poezji współczesnej.

„Śnieg nam obiecał: śnieg nam obiecał, że tutaj/ wszystko przykryje, zakryje, zeszyje starannym/ ściegiem aż po ostatnie rozdarcie (aż nic znać nie będzie i aż my sami zapomnimy)”.

Postanowienia noworoczne

W wierszach de Barbaro często pojawia się motyw zimy, a skoro właśnie trwają chłodne miesiące i kończy się rok 2021, może do listy postanowień noworocznych warto dopisać – będę czytać więcej poezji. Co Wy na to? Zacząć można właśnie od zbioru „Krwawnik, mniszek, ułudka”.

Czasem pojawia się tu poezja i niekiedy zachęcam też do jej czytania. Nie bez powodu. Uważa się, że liryka jest najbardziej pierwotną formą twórczości literackiej. Wywodzi się z tekstów obrzędów religijnych, modlitw oraz zaklęć. „Bez poezji nie byłoby literatury, bez literatury nie ma kultury, a bez kultury – społeczeństwa. W tym sensie dzięki poezji istniejemy, nawet jeśli poezja współczesna bywa mało komunikatywna i bez przygotowania nie możemy jej zrozumieć”: powiedział Ryszard Kapuściński w rozmowie z pewnym dziennikarzem („Dzięki poezji istniejemy”, zapis dostępny na stronie tygodnikpowszechny.pl).

Poezja de Barbaro jest współczesna, ale też przystępna i uniwersalna. Śmiało możecie sięgnąć po ten zbiór. To lektura niewielkich rozmiarów, choć ważnych treści. Szczerze polecam. Naprawdę warto sięgać po współczesną lirykę.

*Wszystkie cytaty z wierszy pochodzą z recenzowanego zbioru.

Wydawnictwo Agora: dziękuję za egzemplarz.

Tytuł: „Krwawnik, mniszek, ułudka”

Autor: Natalia de Barbaro

Wydawnictwo: Agora

Rok wydania: 2021

autor: Urocznica, zdjęcia: mat. prasowe, Pexels

Recenzja: „Violet robi mostek na trawie” Lana Del Rey